7 مدل جوش رایج در سگ‌ها و علل آنها:

• 💥

  جوش‌های چرکی (پیو درما):

  معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی است. آلرژی، انگل‌ها، مشکلات سیستم ایمنی و عدم رعایت بهداشت می‌توانند زمینه ساز بروز این نوع جوش شوند.
• 💥

  جوش‌های قرمز و ملتهب (درماتیت):

  اغلب به دلیل آلرژی (غذایی، محیطی، کنه و کک) یا حساسیت به مواد شوینده، شامپو و. . . ایجاد می‌شوند. خارش شدید از علائم بارز این نوع جوش است.
• 💥

  جوش‌های ریز و برآمده (فولیکولیت):

  التهاب فولیکول‌های مو، ناشی از عفونت باکتریایی یا قارچی، اصلاح نادرست موها، یا آسیب‌های پوستی است.
• 💥

  جوش‌های همراه با شوره (سبوره):

  اختلال در تولید سبوم (چربی پوست) که می‌تواند ناشی از مشکلات هورمونی، تغذیه‌ای یا ژنتیکی باشد.
• 💥

  جوش‌های شبیه گزیدگی حشرات:

  واکنش پوست به نیش حشرات مانند کک، کنه، پشه و. . . که با خارش شدید همراه است.
• 💥

  جوش‌های تیره (هیپرپیگمانتاسیون):

  معمولاً ناشی از التهاب مزمن یا مشکلات هورمونی هستند.
• 💥

  جوش‌های زیر پوستی (کیست):

  کیسه‌های پر از مایع یا مواد دیگر که می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند و نیاز به بررسی توسط دامپزشک دارند.

نکته 2:

سن سگ نیز در بروز جوش‌ها موثر است. توله سگ‌ها بیشتر در معرض عفونت‌های باکتریایی و قارچی هستند، در حالی که سگ‌های مسن‌تر ممکن است به دلیل مشکلات هورمونی دچار جوش شوند.

نکته 3:

رژیم غذایی نامناسب و کمبود مواد مغذی می‌تواند سیستم ایمنی سگ را تضعیف کرده و او را مستعد ابتلا به مشکلات پوستی کند.

نکته 4:

استرس و اضطراب نیز می‌توانند بر سیستم ایمنی سگ تاثیر بگذارند و باعث بروز جوش شوند.

نکته 5:

محیط زندگی سگ باید تمیز و عاری از عوامل حساسیت‌زا باشد. به طور مرتب جای خواب او را بشویید و از مواد شوینده مناسب استفاده کنید.

نکته 6:

به طور مرتب سگ خود را برس بکشید تا از گره خوردن موها و ایجاد رطوبت در زیر آنها جلوگیری کنید.

نکته 7:

پس از استحمام، سگ خود را به طور کامل خشک کنید، مخصوصا در نواحی چین‌دار پوست.

نکته 8:

از شامپوهای مخصوص سگ با PH مناسب استفاده کنید. شامپوهای انسانی می‌توانند پوست سگ را خشک کرده و باعث تحریک آن شوند.

نکته 9:

از مصرف بیش از حد شامپو خودداری کنید. شستشوی بیش از حد می‌تواند چربی طبیعی پوست سگ را از بین ببرد.

نکته 10:

از آب ولرم برای شستشوی سگ استفاده کنید. آب داغ می‌تواند پوست را تحریک کند.

نکته 11:

در صورت بهره‌گیری از نرم کننده، آن را به طور کامل آبکشی کنید.

نکته 12:

از خشک کردن سگ با سشوار با حرارت بالا خودداری کنید.

نکته 13:

مراقب باشید که سگ خود را بیش از حد لیس نزند. لیس زدن زیاد می‌تواند باعث تشدید التهاب و عفونت شود.

نکته 14:

از مالیدن مستقیم الکل یا مواد ضدعفونی کننده قوی روی جوش‌ها خودداری کنید.

نکته 15:

از دستکاری و فشردن جوش‌ها خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث گسترش عفونت و ایجاد زخم شود.

نکته 16:

در صورت مشاهده انگل‌های خارجی مانند کک و کنه، بلافاصله اقدام به درمان کنید.

نکته 17:

مکمل‌های غذایی حاوی امگا 3 و امگا 6 می‌توانند به بهبود سلامت پوست و موی سگ کمک کنند.

نکته 18:

تغذیه سگ با رژیم غذایی متعادل و حاوی پروتئین با کیفیت، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری است.

نکته 19:

در صورت مشکوک بودن به آلرژی غذایی، با دامپزشک خود در مورد رژیم غذایی حذفی مشورت کنید.

19 نکته برای تشخیص و درمان جوش سگ

1. جوش در سگ ها: یک مشکل شایع

آکنه یا جوش در سگ‌ها، مشابه انسان‌ها، یک مشکل پوستی نسبتاً شایع است. این عارضه معمولاً در سگ‌های جوان، به ویژه نژادهای مو کوتاه مانند باکسر، بولداگ و دوبرمن دیده می‌شود، اما می‌تواند در هر نژادی رخ دهد. جوش‌ها در سگ‌ها اغلب به صورت برجستگی‌های کوچک قرمز یا چرکی روی پوست ظاهر می‌شوند. این جوش‌ها معمولاً در نواحی خاصی از بدن سگ، مانند چانه، لب‌ها، گردن و کشاله ران، دیده می‌شوند. در برخی موارد، جوش‌ها می‌توانند خارش‌دار و دردناک باشند و باعث شوند سگ به طور مداوم ناحیه آسیب‌دیده را لیس بزند، بخاراند یا بمالد. این رفتار می‌تواند وضعیت را بدتر کرده و منجر به عفونت ثانویه شود.

2. 7 مدل جوش در سگ ها

فولیکولیت:

فولیکولیت به التهاب فولیکول‌های مو گفته می‌شود و می‌تواند ناشی از عفونت باکتریایی، قارچی یا انگل‌ها باشد. علائم آن شامل جوش‌های قرمز، برجستگی‌های کوچک و خارش است.

درماتیت آلرژیک:

این نوع درماتیت ناشی از واکنش آلرژیک به مواد غذایی، گرده‌ها، کنه و سایر آلرژن‌ها است. علائم آن شامل خارش، قرمزی، التهاب و جوش‌های ریز است.

درماتیت تماسی:

درماتیت تماسی ناشی از تماس پوست با مواد محرک مانند مواد شیمیایی، صابون‌ها و گیاهان سمی است. علائم آن شامل قرمزی، خارش، التهاب و جوش‌های آبدار است.

پیودرمای سطحی:

این عفونت باکتریایی پوست معمولاً به صورت جوش‌های چرکی، زخم‌ها و پوسته‌های خشک ظاهر می‌شود و می‌تواند ناشی از ضعف سیستم ایمنی یا آسیب به پوست باشد.

آماس سباسه:

این بیماری باعث التهاب غدد چربی در پوست می‌شود و می‌تواند منجر به تولید بیش از حد چربی، جوش‌ها و پوسته‌های چرب شود.

جوش های ناشی از انگل:

برخی از انگل‌ها مانند کنه و کک می‌توانند باعث تحریک پوست و ایجاد جوش شوند. این جوش‌ها معمولاً خارش‌دار هستند و ممکن است با قرمزی و التهاب همراه باشند.

3. 12 علت اصلی جوش در سگ ها

عوامل ژنتیکی:

برخی از نژادهای سگ مستعد ابتلا به آکنه و سایر مشکلات پوستی هستند.

عدم تعادل هورمونی:

تغییرات هورمونی در سگ‌های جوان یا سگ‌های باردار می‌تواند باعث افزایش تولید چربی و ایجاد جوش شود.

بهداشت نامناسب:

عدم شستشوی منظم و تمیز نگه داشتن پوست سگ می‌تواند منجر به تجمع چربی، آلودگی و باکتری‌ها شود که باعث ایجاد جوش می‌شوند.

آلرژی‌ها:

آلرژی به مواد غذایی، گرده‌ها، کنه و سایر آلرژن‌ها می‌تواند باعث التهاب پوست و ایجاد جوش شود.

مواد محرک:

تماس پوست با مواد محرک مانند مواد شیمیایی، صابون‌ها و گیاهان سمی می‌تواند باعث درماتیت تماسی و ایجاد جوش شود.

عفونت‌های باکتریایی:

عفونت باکتریایی پوست می‌تواند منجر به فولیکولیت و پیودرمای سطحی شود که هر دو با جوش‌های چرکی و التهاب همراه هستند.

عفونت‌های قارچی:

قارچ‌ها می‌توانند پوست سگ را آلوده کرده و باعث ایجاد جوش، خارش و پوسته‌پوسته شدن شوند.

انگل‌ها:

کنه، کک و سایر انگل‌ها می‌توانند پوست سگ را تحریک کرده و باعث ایجاد جوش‌های خارش‌دار شوند.

استرس:

استرس می‌تواند سیستم ایمنی سگ را ضعیف کرده و او را مستعد ابتلا به مشکلات پوستی کند.

رژیم غذایی نامناسب:

رژیم غذایی فاقد مواد مغذی ضروری می‌تواند پوست سگ را ضعیف کرده و او را مستعد ابتلا به جوش کند.

ضعف سیستم ایمنی:

ضعف سیستم ایمنی می‌تواند باعث افزایش حساسیت سگ به عفونت‌ها و آلرژی‌ها شود که هر دو می‌توانند منجر به جوش شوند.

آسیب به پوست:

آسیب به پوست ناشی از خراشیدگی، گاز گرفتن یا جراحی می‌تواند باعث ورود باکتری‌ها و ایجاد عفونت و جوش شود.

4. درمان های خانگی برای جوش سگ

تمیز نگه داشتن ناحیه آسیب‌دیده:

روزانه ناحیه آسیب‌دیده را با آب گرم و صابون ملایم (مانند صابون بچه) تمیز کنید تا از تجمع باکتری‌ها و آلودگی‌ها جلوگیری شود.

بهره‌گیری از کمپرس گرم:

کمپرس گرم به مدت 10-15 دقیقه چند بار در روز می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.

بهره‌گیری از روغن نارگیل:

روغن نارگیل دارای خواص ضد باکتریایی، ضد قارچی و مرطوب‌کننده است. می‌توانید مقدار کمی روغن نارگیل را روی ناحیه آسیب‌دیده بمالید تا به تسکین خارش و التهاب کمک کند.

بهره‌گیری از آلوئه ورا:

آلوئه ورا دارای خواص ضد التهابی و التیام‌بخش است. می‌توانید ژل آلوئه ورا را روی ناحیه آسیب‌دیده بمالید تا به تسکین خارش و التهاب کمک کند.